De Zwitserse Witte Herder is nog een “jong ras”.
Maar deze prachtige rashond is inmiddels al flink bekend en daarmee ook aardig populair geworden. Vaak wordt gezegd dat er twee vachtsoorten zijn; de langstockhaar vacht en de kortstockhaar vacht. Inderdaad bestaan beide, maar is het verschil niet altijd duidelijk te onderscheiden. Deze “blonde” herder is gemiddeld een zachtaardige en leergierige hond. Een geweldige kindervriend (als ze daarmee gesocialiseerd/vertrouwd zijn) en de schaduw van de baas als ze daar de kans voor krijgen. Door hun intelligentie is de hondenschool een eitje, en vragen ze om extra leerstof (oefeningen) om zich niet te hoeven vervelen. In huis is deze hond meestal zeer makkelijk en kalm, om buiten enthousiast klaar te staan voor actie. Wandelen, zwemmen, met de fiets mee, hondensport beoefenen, lui is deze mooie rashond niet! Er zijn zelfs Zwitserse Witjes werkzaam als hulphond en geleidehond. En ook als therapie hond zetten ze graag hun beste pootje voor. Hoe lief en zachtaardig deze bijzondere hond ook is, vergis je niet er kan een sterke wil inzitten. Ook de Zwitserse Witte Herder heeft een goede opvoeding en begeleiding nodig. Om het risico van onzekerheid/angstigheid te vermijden of beperken, is een goede socialisatie het eerste levens jaar sterk aan te raden. Met een goede basis heb je een “vriend voor het leven” aan de Zwitserse Herder
Algemeen beeld
Raskenmerken:
De Witte Herder is een alerte, en op de Duitse Herder na, de meest veelzijdige hond. Samen met de baas of het gezin actief bezig zijn en op pad is een groot plezier voor dit ras. Zwemmen, naast de fiets mee, rennen, apporteren, speuren, reddingswerk, bewaken van huis en haard, de meeste Witjes zijn voor alles in!
Karakter:
Dit ras mag enige terughoudendheid tonen tegenover vreemden. Maar angst of schuwheid hoort niet bij dit ras en wordt niet gewaardeerd. Een stabiele, zelfverzekerde Witte Herder is een geestelijk gezonde Witte Herder. Het verschil met de Duitse Herder is, dat de Witte Herder zachter van karakter is, waarschijnlijk genetisch samenhangend met de vachtkleur. Deze rashond is zeer baas gericht en volgt deze het liefst als een schaduw. Leergierig als deze herder is kunnen ze enorm veel en snel leren. De hondenschool is al spoedig te saai en menig Witte Herder houdt van meer uitdaging dan simpele gehoorzaamheid oefeningen. De stabiele exemplaren kunnen opgeleid tot hulphond voor mensen met een beperking, als ook geleidehond. Maar ook als therapie hond voor kinderen, en ook volwassenen, met een gedragsstoornis kan de Witte Herder veel betekenen. Is deze herder van jongs af aan gewend aan kinderen dan kun je je geen lievere kinder vriend voorstellen. Laat een Witte Herder zo min mogelijk alleen, het is een echte “gezelschapshond” al behoort zij tot de rasgroep herders en veedrijvers. Het is een hond die alleen gelaten, of in een kennel, zeer ongelukkig wordt.
Gebruik/functies:
Oorspronkelijk is de Herder gefokt met als doel de schapen te bewaken en mee te gaan met de herder om samen de schapen te weiden en te drijven. Inmiddels zijn er niet veel schaapskuddes meer en al wordt het schapen drijven als sport nog wel beoefend is de Witte Herder zelden nog “schaapsherder”.
Hierboven is te lezen waarvoor tegenwoordig de Witte Herder actief ingezet wordt.
Lichaamsbeweging:
Je doet je Witte Herder een groot plezier met veel lichaams beweging. Hiermee blijft deze hond lichamelijk én geestelijk in goede en gezonde conditie. 3 keer een blokje om voor een plasje en hoopje is niet genoeg! Binnen is de Zwitserse Witte Herder een kalme hond maar buiten is zij altijd klaar voor actie. Geef de volwassen Witte Herder minimaal 2 uur per dag beweging, zoals een flinke wandeling, lekker zwemmen, rennen en ravotten, dat verdient deze atletische hond.
Verzorging:
Dit ras is niet veel eisend wat verzorging betreft. Een goede droge brok en/of vers compleet voer uit de diepvries is perfect om de nodige calorieën en voedingsstoffen aan te vullen. Geef twee maal per dag een maaltijd aan de volwassen Witte Herder. Eén maal een grote maaltijd is minder geschikt omdat de grote portie een risico voor een maagkanteling kan zijn. Laat je hond niet uit met een volle maag. De vacht moet eens per week geborsteld (denk bij de langstokhaar vacht aan de lange plukken achter de oren en aan achter poten; dit klit snel) Is deze hond nat en vies dan is meestal een handdoek voldoende om hem of haar weer schoon en droog te krijgen. De witte vacht hoeft zelden gewassen, deze is als het ware zelfreinigend.
Omgang met kinderen:
Is de Witte Herder gewend aan kinderen, en hiermee gesocialiseerd door de fokker waar hij de eerste weken van zijn leven heeft doorgebracht, dan zal het een geweldige kindervriend zijn. Natuurlijk geldt net als bij alle rassen; laat kind en hond nooit zonder toezicht samen!!
Uiterlijke kenmerken
Lichaamsbouw:
Atletisch en middelkrachtig gespierd.
Kleur:
Wit. Maar dit wit is niet sneeuwwit maar heeft nuances van geel en rood in zich, in meerdere of mindere mate.
Schofthoogte:
reu 60-66 cm – teef 55-61 cm
Ogen:
Liefst zo donker mogelijk. Iets schuinstaand amandelvormige ogen worden gewaardeerd. Zo zwart mogelijk huid pigment rondom het oog. Levenslustige intelligente uitdrukking.
Vacht:
Een stokhaar vacht. Dit is een dubbele vacht met een zachte dikke ondervacht, “onderwol” genoemd. En een bovenvacht van stugger haar, de onderwol bedekkend. De bovenvacht heet “dekhaar”. Deze stokhaarvacht is kent een korte versie en een langere versie (de kortstokhaar en de langstokhaar vacht) Bij de langere (langstokhaar)vacht zie je bij de achterpoten en vaak achter de oren duidelijk lange haren. Beide vacht variëteiten mogen door elkaar gefokt en op show uitgebracht, en in een nest pupjes kunnen zowel langstokhaar als kortstokhaar pups geboren worden.
Staart:
Middellang maar minimaal tot het spronggewricht reikend. Rondom vol behaard, naar de punt toe smaller, Diep aangezet en in rust sabelvormig hangend. In beweging mag de staart hoger gedrager maar nooit boven de ruglijn.
Een stukje geschiedenis:
De erkenning als rashond en de gegeven naam was een feit op 1 januari 2003. Dat was nog slechts een “voorlopige erkenning”. In 2011 is het eindelijk zover en is de Zwitserse Witte Herder een definitief erkend ras. De Witte Herder heeft dezelfde voorouders als de Duitse Herder. Als er gefokt werd met deze gekleurde herder zaten er soms, door een speling in de genetische natuur, witte pups in het nestje gekleurde pups. De fokker was hier niet blij mee en doodde de witte exemplaren of gaf ze weg. De kleur wit was niet gewenst en niet toegestaan. Deze witte herdershonden waren bij sommige mensen juist erg geliefd en zo kwam het dat er van lieverlee mee gefokt werd. De Witte Herders werder onderling gekruisd, en omdat de kleur wit recessief is kunnen twee Witte Herder ouders uitsluitend witte nakomelingen krijgen. Nadat het Witte Herder ras gedeeltelijk was opgebouwd in vooral de VS en Canada, werd er in Zwitserland in de jaren 70 voor het eerst mee (verder)gefokt. De Amerikaanse reu Lobo wordt als stamvader van de Witte Herder in Europa gezien, hij was geboren op 5 maart 1966. Hij is geimporteerd in Zwitserland en heeft van daaruit zijn genen kunnen verspreiden. In de jaren 80 werden de eerste Nederlandse Witte Herder fokkers actief.