Vandaag is het dan eindelijk de dag dat ik mijn lieve Nina welkom heten mag.
Ze is vandaag dan eindelijk oud genoeg om haar mama te verlaten, alhoewel ik dat toch altijd nog heel erg zielig vind hoor.
Gelukkig kan Nina haar mama Dunja elke dag zien want Dunja woont bij ons om de hoek. Dus samen wandelen en gezellige dingen doen is er heel vaak bij. (gelukkig)
Ik heb er voor gekozen om in deze moeilijke tijd te gaan voor een trouwe viervoeter, waarom vragen sommige mensen zich af, nou heel makkelijk omdat ik dat wil.
Elke keer die heerlijke warme knuffels als ik bij mijn vriendin op de thee ga, maar daarnaast ook de heerlijke wandelingen die we maken het doet me goed en ik merk gewoon dat het voor mij ook heel erg prettig is. Al jaren roep ik dat ik een hond wil en elke keer kwam het er niet van door mijn drukke leventje en nu dat alles in rustig vaarwater is gekomen ben ik er dan toch echt aan toe en heb ik dat besluit dan enkele weken geleden ook gemaakt.
Nina zal mijn leven nog mooier maken en ik zal voor de lieve kleine (nu nog kleine) Nina door het vuur gaan.
Wat ik met mijn berichtje hoop te bereiken is dat mensen zich er van bewust mogen zijn dat een hond je zeker kan aanvullen in het leven, maar dat je er zeker voor de volle 1000% voor moet gaan. Ze zijn niet voor even, maar gewoon voor de rest van hun mooie hondenleventje.
Liefs Nikki en een pootje van de lieve vrolijke Nina.